Boekensteunen vanaf 2014

66 boeken gelezen in 2021

1. Erik Pool: Macht en Moed

   2021 Indrukwekkend betoog waarom het cruciaal is om als ambtenaar kritisch te blijven denken. Men dient niet de minister zelf, maar het ambt van de minister. De grondwet, de algemene beginselen van behoorlijk bestuur - ze staan boven de wensen en grillen van de minister en het kabinet. Een belangrijke regel.

2. Sarah Paretsky: Hardball

   2021 Deel 13 uit de reeks Warshawski detectives. Waarschijnlijk al wel eens eerder gelezen. Maar als afsluiting van 2021 een heerlijke page turner.

3. Jannah Loontjens: Als het over liefde gaat

   2021 Voskuil, Vogels, Van Deest - een kring schrijvers waarin ik mij graag onderdompel. Bij mijn zoektocht naar de stand van zaken rond de resterende dagboeken van Frida Vogels, dook steeds "Als het over liefde gaat" van Jannah Loontjens weer op. Hierin reist Loontjens samen met haar geliefde in de voetsporen van Vogels te voet door Umbrië. Dichterbij dan dit laat Frida Vogels haar niet komen - geen briefwisseling, geen bezoek, maar de toegestuurde aantekeningen van een wandeling die Vogels maakte in 1968. Moedig slaat Loontjens zich door de hitte en veranderingen sinds 1968 heen, met mooie observaties en ontboezemingen over zichzelf, de liefde en het leven, af en toe afgezet tegen het werk van Frida Vogels. Ook voor wie niets heeft gelezen van Frida Vogels, heeft dit boek genoeg te bieden. Als je niet op vakantie kunt, kun je altijd nog onderdompelen in de sfeer van Italië.

4. Daniel Simon: The Money Hackers

   2021 Welke innovaties, ondernemingen en initiatieven ondermijnen allemaal de financiële wereld zoals we die meenden te kennen? Van bitcoins tot microkredieten, de omvormingen van grote banken, de potentiële bedreiging door Big Tech - het passeert in "The Money Hackers: How a group of misfits took on Wall Street & changed finance forever" allemaal de revue in korte hoofdstukken. Een breed en ietwat oppervlakkige introductie in het speelveld van fintech.

5. Simone de Beauvoir: De bloei van het leven

   2021 Bovenal en vooraleerst een streven naar 'eerlijk vertellen' hoe Simone de Beauvoir zelf de periode 1929-1944 heeft beleefd. Een tijd die startte met de jaren waarin alles draaide om De Beauvoir zelf: Iets was pas echt gezien als zij het zag. We reizen met haar en Sartre naar Spanje, naar Griekenland, naar Marokko en veel door Frankrijk zelf. Het leven nemen zoals het is, als het maar niet in de weg staat van haar plannen. Eerlijk vertelt ze hoe belangrijk het is dat haar plannen uitgevoerd worden. Maar ook hoe weinig ze hecht aan veiligheid - of beter gezegd, in haar universum draait alles erom dat zij ervaringen opdoet die de moeite waard zijn. Met interessante vrienden die soms een jaar daarvoor nog haar leerlingen waren, met Sartre, met vileine karakters die het leven kleur geven. Het begrijpen van de individuele levens en beweegredenen, om zo op te bouwen naar de filosofie van het existentialisme. En dan valt de oorlog niet langer te ontkennen, hoe lang ze dit ook heeft volgehouden. Langzamerhand slaagt ze erin zichzelf uit het centrum weg te halen.
   Een prachtige autobiografie, dit tweede deel. Ik heb direct deel 3 tweedehands gekocht - waarom, waarom zijn niet al haar boeken opnieuw vertaald en uitgegeven?

6. Yiyun Li: Waar geen reden is

   2021 Yiyun Li is onder andere een in China geboren schrijfster. Tevens is ze een moeder van een zoon die op 16-jarige leeftijd zelfmoord heeft gepleegd. En is ze een vrouw die in 1996 naar Amerika is gekomen en daar succesvol is als professor en schrijfster. In Waar geen reden is verslaat ze op poëtische en nuchtere wijze de gesprekken met haar dode zoon, die door gaan na zijn plotselinge zelfmoord. Wat knap is aan haar verhaal, is hoe ze haar zoon krachtig, eigenwijs en puberaal laat zijn. En hoe zij als moeder van hem niet de kans krijgt te vluchten in clichés en verdriet. Je begrijp dat er weinig is wat ze niet had willen doen om hem te laten voortleven. En je begrijpt dat ze geen schijn van kans had om hem te redden. Het leven is gewoon niet perfect. Een gegeven waarmee haar zoon niet wilde leven. En zij allang heeft leren accepteren. Ook als er geen reden is.

7. Johan Harstad: Ambulance

   2021 Met Max, Mischa en het Tet-offensief heeft Harstad een van mijn favoriete boeken geschreven. En ook Buzz Aldrin, waar ben je gebleven, was ijzersterk. Met elk volgend boek dat je van hem ter hand neemt, raak je angstiger om teleurgesteld te raken. In de verhalenbundel-met-gemene-delers, zoals je Ambulance kunt omschrijven, zie je vooral een enthousiaste schrijver aan het werk. Naar mate de verhalen vorderen, waarin telkens minstens één ambulance voorkomt en soms personages die je reeds eerder hebt ontmoet, raak ik langzaam maar zeker toch weer in de ban van het ritme van de zinnen, de romantiek en liefde waarmee de eenzaamheid draaglijk wordt.

8. Auður Ava Ólafsdóttir: Vlinders in november

   2021 Een road trip van een jonge vrouw met niet haar eigen kind, dat slechthorend en -ziend is. Zij heeft net van haar echtgenoot te horen gekregen dat hij haar verlaat voor een ander. En ze heeft een vakantiehuis, naar eigen wens te plaatsen op IJsland, gewonnen. Over seks doet ze niet moeilijk, en ze is een (ver)talenwonder. Onaangepast, naïef, eerlijk - maar alles binnen de grenzen, zodat ze gewoon een leuke vrouw kan zijn. En surrogaat moeder. Een fijn boek. Met maffe recepten op het einde.

9. Douglas Adams: 2. The Restaurant at the End of the Universe

   2021 "The waiter approached. 'Would you like to see the menu?' he said. 'Or would you like to meet the Dish of the Day?' 'Huh?' said Ford. 'Huh?' said Arthur. 'Huh?' said Trillian. 'That's cool,' said Zaphod. 'We'll meet the meat."

10. Douglas Adams: 1. The Hitchhiker's Guide to the Galaxy

    2021 De bijbel is dikker en bevat meer verhalen. Toch twijfel ik welke van de twee ik mee zou nemen als ik maar 1 boek mee mocht nemen voor een verblijf met onbekende einddatum op een onbewoond eiland. Wat een rijkdom aan nonsens.

11. Hannah Arendt: De menselijke conditie

    2021

12. Jan Keij: Tijd als kwetsbaarheid in de filosofie van Levinas

    2021

13. Jean-Paul Sartre: Walging

    2021 Uitgegeven in 1938 is Walging ('La Nausée) van Sartre vooral een filosofische roman over de onzin van het bestaan en de verantwoordelijkheid die een mens moet nemen er vorm aan te geven. Moeten, niet als moreel imperatief, maar als existentialistische, fenomenologische onontkoombaarheid. Het is een boek zonder hoop, zonder humanisme. Sartre lukt het om het naakte 'zijn' in de wereld zo dicht mogelijk op de huid te zitten. En ja, dat geeft een gevoel van walging. Maar dan wel zo goed geschreven dat je er als lezer toch mee verder kunt.

14. Józef Wittlin: Het zout der aarde

    2021 In 1935 verscheen Het zout der aarde van de Pool Józef Wittlin. En nu geldt het als (her)ontdekt meesterwerk. Piotr Niewiadomski is werkzaam voor de spoorwegen in een afgelegen hoek van het Habsburgse rijk. Hij is arm, analfabeet en niet de slimste. Dan doet de keizer een beroep op hem. Kom dienen in het Habsburgse leger, want we zijn in (de eerste wereld)oorlog ). Wat een eer. Piotr gaat op reis naar zijn legioen, maar we ontdekken al snel dat er niets heroïsch is aan het leger. Hongaren, Tsjechen, Oostenrijkers en mensen uit allerlei andere landsdelen - verdeel en heers, maar zorg dat het eten goed is. Het boek eindigt waar de aftocht naar het strijdveld moet beginnen. Dan weet je als lezer al: dat gaat niet goed komen. Oorlog is een eigen theater, waar deze mensen niets te zoeken hebben. Maar dat boeit de heren niet. Wittlin gelukkig wel, hetgeen een boek oplevert wat mij ook weer deed beseffen dat ik wel heel erg weinig van de Oost- en Middeneuropese geschiedenis ken. Want wie vocht nu eigenlijk met wie samen en tegen wie dan?

15. Konstantin Paustovski: De romantici

    2021 Russischer dan Russisch - dit jeugdwerk van Paustovski (1892-1968) lijkt haast een requiem voor het romantische gevoel dat het individu lijdt door liefde en kunst. Je bent jong, verliefd op twee vrouwen (en zij op jou), de ene in Moskou, de andere bij de Zwarte Zee, je hebt vrienden, net als jij zonder geld, die samen met je nachtbraken en urenlang kunnen filosoferen over alles wat het leven te bieden heeft. En niemand is echt gelukkig. In het derde deel is er dan de oorlog, zo maar, uit het niets. Met paarden en treinen, met honger en regen, met eenzaamheid en een einde. Iets over de tsaar, over de ontevredenheid van het volk, de komst van het communisme? Niets, echt niets. Alsof het in de negentiende eeuw geschreven is. Navelstaren in de mooie traditie van Oblomov.

16. Martin Walker: 5. The Devil's Cave

    2021 Het vijfde deel in de reeks rond inspecteur Bruno, en het gaat nog lang niet vervelen. De burgemeester die zijn eigen belangen en die van het dorp goed in de gaten houdt, Bruno die probeert de dorpsbewoners, binnen de kaders van wat toegestaan is, zoveel mogelijk te beschermen tegen de boze (buiten)wereld, ritjes te paard, veel Franse maaltijden en dan ook nog de oude Franse adel en een zweem van satanisme - wat Dick Francis (en zijn zoon) doen voor de paardensport, Sara Paretsky voor Chicago, doet Martin Walker voor het Franse dorpsleven: romantiseren terwijl de criminelen erom heen cirkelen.

17. Yann Martel: Het leven van Pi

    2021 Vol tips over hoe je op zee in een reddingsboot kunt overleven, zelfs als er een tijger aan boord is. Het plezier van vertellen spat van de pagina's. Het bleek genoeg om de Man Booker Prize te winnen.

18. Haruki Murakami: Eerste persoon enkelvoud

    2021 Bundel van verhalen, verschenen tussen 2018 en 2020, met weinig nieuws onder de zon. De bron pruttelt door, en er is voor liefhebbers nog voldoende te halen, maar als het niet was verschenen, was er weinig verloren gegaan.

19. Peter Wohlleben: The Hidden Life Of Trees

    2021 The Hidden Life of Trees – What they Feel, How they Communicate: Discoveries from a Secret World onthult natuurlijk al lang geen verborgen wereld meer. Sinds het verschijnen van het boek weten we allemaal dat ook bomen leven, sex hebben en voor hun kinderen en soortgenoten zorgen. Toch? Terwijl ik enthousiast mijn omgeving deelgenoot wilde maken van al die interessante feiten over de pijn van bomen, hun sociale gedrag en behoeften, en de wijze waarop wij ze communiceren, merkte ik een zekere irritatie bij de anderen. Moeten we nu ook al rekening houden met de gevoelens van bomen? Is het niet al lastig genoeg om dierenleed te voorkomen? Tja, het zal waarschijnlijk nog iets langer duren voor we ook rekening houden met de bomen in ons consumptiegedrag. Maar dat die tijd er ooit moet komen, dat maakt Wohlleben duidelijk.

20. Lulu Miller: Why Fish Don't Exist

    2021 Lulu Miller gaat op zoek naar houvast in een wereld die volgens haar vader geen zin bevat. Waar vind je dan houvast? In eerste instantie bij het verhaal van een man die een uitgebreide collectie dode vissen heeft verzameld, waarna bij een aardbeving alle potten kapot zijn en de man met naald alle dode vissen opraapt opnieuw labelt. Zo breng je orde in een chaotische wereld. Dan blijkt de man echter niet zomaar iemand te zijn (van zomaar iemand worden de verhalen vergeten...), maar de eerste directeur van Stanford University te zijn en, problematischer, een fervent aanhanger en wegbereider van de eugenetica. Beetje bij beetje wordt het beeld van deze David Starr Jordan zwarter en zwarter. Ondertussen vindt Miller zelf gelukkig wel een (beperkt) antwoord op de vraag naar de zin van het bestaan. En krijgen wij als lezer het antwoord op de vraag waarom vissen (als soort) niet bestaan.

21. Jens Christian Grøndahl: Portret van een man

    2021 De titel zegt alles, tenminste als je 'de man' specificeert tot een middenklasse man uit West-Europa. In de jonge jaren een idealist die zich wil verzetten, als veertiger een gescheiden man die niet verlangt naar nogmaals huisje, boompje, beestje en eigenlijk best blij is als alleengaande leraar en als startend zestiger zich bewust van de ouderdom. Met tijdens elk tijdvak een tweede figuur die het verhaal vaart geeft: een stervende moeder, een Servische leerling (en vluchteling) en een jonge fotografe. Met daarbij steeds weer mooie dialogen en observaties. Ja, Grøndahl doet met Portret van een man in alles zijn titel eer.

22. Yoko Ogawa: De geheugenpolitie

    2021 Al vrij snel in De Geheugenpolitie van Yoko Ogawa had ik me een oordeel gevormd: een eendimensionale roman waarin 1 enkel concept tot in de raarste uithoeken gevolgd wordt. Alhoewel ik de poging waardeerde, vroeg ik me af waarom het concept zich niet beperkte tot een mooi afgerond verhaal van pakweg 80 pagina's. Gaandeweg wist ze me echter te overtuigen dat haar strakke regie waarin inderdaad geen enkele ruimte was voor iets anders dan dit ene concept, toch de ruimte verdiende.
    Het concept op zich is dystopisch: men neme een eiland waarop de onzichtbare machthebbers dingen kunnen laten verdwijnen. Op een dag verdwijnen de rozenblaadjes, op een andere dag de boeken, de vogels, en zo gaat het maar door. Het verdwijnen is totalitair: iedereen vernietigt de eigen boeken, vogels, rozen en wie daar niet aan mee werkt, wordt opgehaald door de geheimzinnige geheugenpolitie. Niet alleen fysiek verdwijnen de dingen, ze verdwijnen ook uit het geheugen. Men weet niet meer wat men mist. Eventuele gevoelens, smaak, herinneringen - foetsie, weg, verdwenen. Althans bij de meesten. Wat ervoor in de plaats komt: een soort witte sneeuw, een ruis. En daarmee gaat het concept uiteindelijk over veel meer dan een totalitaire machtsstaat. Of over de cancel-cultuur. Het gaat plots ook, zonder er een woord vuil aan te maken, over Alzheimer, over oud worden en vergeten. Als eenmaal alles vergeten is, zijn de mensen die niet kunnen vergeten, plots weer vrij om te gaan en staan waar ze willen.
    Is daarmee het hele boek gered? Daarvoor blijft mijn kritiek overeind dat het een wel erg eendimensionaal verhaal is, waarin geen plaats is voor mooie zinnen of filosofische overwegingen. Als experiment is het echter wat mij betreft geslaagd. Ze maakt het verlies van het geheugen op een pijnlijke en verrassende manier tastbaar.

23. Steffanie Strathdee: The Perfect Predator

    2021 Onbedoeld krijgen Steffanie Strathdee en haar man Thomas Patterson een inkijkje in de post-antibiotica-wereld, als hij een superbug oploopt. Wat volgt is een waargebeurde thriller, waarbij uiteindelijk een groep bacteriofagen te hulp geroepen moet worden om Patterson te redden. Beiden zijn medisch geschoolde wetenschappers, waardoor het verhaal een imposante mix is tussen medische geschiedschrijving en persoonlijk drama. Bovenal is het een alarmerend verhaal waarin bacteriën die resistent zijn tegen (vrijwel) alle antibiotica, verlekkerd uit ziekenhuisramen kijken om te zien wie ze nu weer als lekker hapje voorgeschoteld krijgen. Tel deze door mensen veroorzaakte ramp op bij de opwarming van de aarde en je kunt niet anders concluderen dan dat we er een enorme puinhoop van maken. Waarbij mensen wereldwijd gelukkig ook kunnen samenwerken om het bijna onmogelijke mogelijk te maken. Zoals de strijd tegen de perfect predator laat zien.

24. Patti Smith: Year Of The Monkey

    2021 Literair én autobiografisch: Year Of The Monkey, biedt, net als eerder M Train, een meanderend beeld van de wereld van Patti Smith. Droom en werkelijkheid glijden moeiteloos in elkaar over en de melancholie voor een wereld die er niet beter op wordt met vrienden die langzaam wegglippen, spat liefdevol van de pagina's.

25. J.J. Voskuil: Ik ben ik niet

    2021 Een voortreffelijker voorwoord voor een postuum uitgegeven verzameling van recensies uit de jaren 50 van de 20ste eeuw van de hand van Voskuil, is niet te bedenken. 80 pagina's is huisvriend Detlev van Heest in gesprek met Lousje Voskuil en haar herinneringen aan de Han Voskuil van de jaren 50. Heerlijk dicht op de huid van de altijd wat lullige werkelijkheid, waarin Lousje en Detlev samen eten (en vooral drinken) en wandelen. En dan de kritieken van Voskuil op vergeten schrijvers uit voornamelijk Duitsland en zijn nog steeds actuele beschouwingen over Kafka (omdat Kafka zelf nog gelezen wordt). Voor liefhebbers zit er voldoende Voskuil in de kritieken, om er van te genieten. Persoonlijk werd ik getroffen door een observatie bij een bespreking van het verzameld werk van Robert Musil:

    "Terwijl hij de anderen in intelligentie verre de baas wordt en de domheid in hun zekerheden doorziet, vindt hij toch niet de moed zichzelf daartegenover te stellen. Zijn strijd tegen de bedriegers krijgt het karakter van een indirect bewijs. Het is een strijd om de macht, omdat macht erkenning inhoudt en erkenning het recht geeft om jezelf te zijn."

    Ben ik de enige die zich hier niet van bewust was, maar nu ik het lees, dit mechanisme direct herken?

26. Amanda Petrusich: Do Not Sell at Any Price

    2021 De volledige titel is Do Not Sell at Any Price; The Wild, Obsessive Hunt for the World's Rarest 78Rpm Records. En hiermee is het verhaal van Amanda Petrusich boek in een notendop samengevat. Wat je dan mist: alle sappige details, de verhalen van niet alleen de verzamelaars van latere jaren, maar ook over de makers van de muziek uit het begin van de vorige eeuw, toen de meeste 78 toerenplaten zijn gemaakt. Over Albanese folkmuziek en country blues, over mensen van wie slechts 1 foto bekend is, of die misschien maar 5 nummers hebben opgenomen. Zeldzame muziek, kwetsbare platen en altijd weer de hoop op nieuwe schatten uit het archief. Muziek waarvan de boekhouding van de platenmaatschappijen zegt dat ze bestaan hebben, maar is er nog iemand die een plaat heeft staan? Of is inmiddels alles gevonden, dan wel kapot gevallen, bij de stort gebracht, of in het water gesmeten? Een boek vol passie.

27. Felix Francis: Crisis

    2021 Volstrekt voorspelbare detective die zich natuurlijk weer in de wereld van paarden en familiegeheimen afspeelt en waarin de hoofdpersoon single is en zijn toekomstige vrouw ontmoet.

28. Frida Vogels: De vader van Artenio

    2021 Met 'De vader van Artenio' is er gelukkig weer iets nieuws te lezen van Frida Vogels. Het is een mooie novelle over haar schoonvader en tevens een fijne introductie op haar dagboeken. Door de focus op haar schoonvader en zijn plek als buitenstaander in de familie van haar schoonmoeder, blijft haar eigen getob grotendeels buiten beeld. Het geeft, zonder dat ze daar met een woord over rept, wel een mogelijk (en waarschijnlijk) antwoord op de vraag waarom Ennio, haar man, ooit voor Frida is gevallen. Het voorbeeld dat hij van zijn ouders heeft gekregen, reproduceren hij en Frida op hun eigen manier. Maar om dat te weten te komen, moet je de dagboeken lezen.
    
    Daarover gesproken, wat blijft het toch zonde dat we moeten wachten op haar dood, voordat de resterende dagboeken mogen verschijnen. Met deze novelle maakt zij (of de uitgever) in ieder geval duidelijk dat ze nog steeds meer dan de moeite waard is om te lezen.

29. Hiromi Kawakami: The Nakano Thrift Shop

    2021 Sayaka Murata's "buurtsupermens" maar dan weer net even anders: de tweedehandszaak bij Hiromi Kawakami is minstens zo'n nietszeggende microkosmos van het leven. Waarom de mensen doen wat ze doen? Wat hun ambities zijn? Of ze die überhaupt hebben? Je krijgt er geen hoogte van. Zelfs de liefde komt er nogal bekaaid vanaf. En toch zindert het van het leven - niet het hoogstaande, stadse leven. Niet het boerse, bijna sektarische leven. Maar gewoon het leven van, je zou bijna zeggen, Henk en Ingrid. Van mensen die hun leven leven, omdat ze nu eenmaal geboren zijn. En daarin met elkaar eenzaam zijn. Zonder plot, zonder doel. Kawakami is erin geslaagd dit zo te beschrijven dat het mooi wordt, invoelbaar en vooral ook respectabel. Wat jammer dat haar boeken nauwelijks vertaald zijn in het Nederlands.

30. Julietta Henderson: De goede grap van Norman Foreman

    2021 Een lichtvoetige roadtrip waarin comedy centraal staat. Terwijl de twaalfjarige komediant totaal geen grappen kan vertellen (zijn timing is rampzalig), zijn beste vriend zojuist overleden is, hij lijdt aan een vreselijke huidziekte, waarbij korsten zich vormen en weer afvallen alsof het continu hagelt, en hij bovendien dan wel gek is op zijn moeder, maar die twijfelt zelf zo aan haar kwaliteiten dat er niets uit haar handen komt. Toch zijn ze op weg naar Edinburgh Fringe om op te treden, en onderweg ook nog uit vinden wie nu eigenlijk zijn vader is. Gedurende de reis worden ze bijgestaan door een gepensioneerde oud-militair die zijn eigen geheim meedraagt. En maken ze vrienden. Een fijn boek, met een stijl waaraan ik steeds opnieuw als ik het oppakte, even moest wennen. In drie dagen gelezen - dus zo vaak hoefde ik niet te wennen.

31. Marc van Dijk: Het wonder van betekenis; op zoek naar geluk en wijsheid met Paul van Tongeren

    2021 Paul van Tongeren is de nieuwe Denker des Vaderlands. Dit boekje introduceert de filosoof, in zoverre dat nog nodig is, bij het grote publiek. Het is een lang interview, tot stand gekomen tijdens een verblijf op Kreta tijdens de corona, waar Van Tongeren een cursus over Aristoteles en het geluk gaf. Hij laveert in zijn filosofie tussen Aristoteles en Nietzsche, twee denkers die niet tot 1 verhaal te reduceren zijn. En zo is het ook met geluk - geen reductionistisch betoog over hoe je gelukkig kunt worden, maar een gereedschapskist om te spreken over geluk. Het belangrijkste: geluk is het hoogste doel, in die zin dat je bijvoorbeeld niet kunt zeggen: Ik wil gelukkig en rijk zijn. Blijkbaar maakt rijk dan deel uit van geluk. Het likken aan een ijsje als voorbeeld van geluk wordt daarmee ook op zijn plaats gezet. Je kunt er wel plezier aan beleven, maar is het ook het hoogst haalbare? Nee, het hoogst haalbare is, volgens Aristoteles, optimale zelfverwezenlijking. Waarbij je erkent dat je als mens onderdeel bent van de samenleving. En Nietzsche dan? Daarvoor zal ik Het wonder van betekenis nog een keer moeten lezen.

32. Henri Roorda: Mijn zelfmoord

    2021 Zo dun als het is, kun je er uren over debatteren. Mijn zelfmoord biedt op heldere wijze een bij vlagen humoristische argumentatie voor de logica om zelfmoord te plegen. Een boekje om keer op keer te herlezen.

33. Enrique Vila-Matas: Montano's Malady

    2021 Ten diepste postmodern zoals ik het altijd begrepen heb - feit en fictie, meta & het alledaagse, over literatuur en het leven, over literatuur in het leven, over het leven van literatuur, over literatuur als leven. Met Musil, Hamlet, Kafka, Emily Dickinson, Borges (natuurlijk Borges). Over de problemen die ontstaan als je het leven enkel nog via de literatuur kan leven. En tegelijkertijd de briljant Borgesiaanse fantasie een geschiedenis te schrijven van de historie in de literatuur.

34. Ann Heberlein: Hannah Arendt: Over liefde en kwaad

    2021 Een wat teleurstellende biografie van Hannah Arendt, mijn favoriete filosoof. Ann Heberlein heeft de juiste geloofsbrieven om van de biografie een verdieping op het denken van Arendt te maken - zelf filosofe, een traumatische ervaring die ze op filosofische wijze een plek heeft kunnen geven. Dan is het jammer dat er een wat vaal en vlak beeld van Arendt naar voren komt. Heberlein geeft context aan Ahrendts denken, ze probeert Eichmann een plek te geven, en haar relatie met Heidegger. Voor wie Arendt niet kent, is het een vlot geschreven introductie op haar werken en haar leven. Juist echter omdat Arendt nog wel eens behoorlijk hermetisch kan denken en schrijven, had ik graag iets meer duiding en verdieping gelezen over al die concepten waarover zij zich heeft gebogen. Misschien is het als met een "best of", je mist juist dat wat je dierbaar is.

35. Hanna Bervoets: Alles wat er was

    2021 Na 'de knal' zitten 8 mensen opgesloten in een schoolgebouw. Ze kunnen niet naar buiten, ze mogen zelfs niet naar buiten kijken. Wat doet dat met een gezelschap dat bij elkaar was gekomen voor een tv-opname? Voor- en achteruit springend door de 145 dagen heen, blijven we steeds in het hoofd van Merel, een niet bijster reflectieve tv-redactrice. Een fascinerend gedachte-experiment, dat dicht bij de oorspronkelijke inzet blijft: wat doet het met Merel en de anderen om opgesloten te zitten, met veel te weinig voedsel en geen internet of tv?

36. Jon Fosse: Aliss At The Fire

    2021 Het woord ‘meanderen’ is uitgevonden voor de zinnen van Jon Fosse in deze roman over verlies van dierbaren in de grootse eenzaamheid van de Noorse natuur. Zinnen hervatten zich voor de punt bereikt is, lopen door tijden en generaties heen en nooit is er een ander perspectief dan dat van degene die aan het woord is. Sowieso is het hard zoeken naar een verhaal, er is eerder sprake van een meanderend schilderij vol donkere tonen. Mooi. Als je de rust in jezelf hebt.

37. Tim James: Fundamental

    2021 Vaak over de top, soms grappig - een leraar die je graag de bizarre realiteit van kwantum mechanica wil uitleggen. En daar bewonderenswaardig in slaagt.

38. Gianfranco Calligarich: De laatste zomer in de stad

    2021 Een herontdekte Italiaanse cult-klassieker uit de jaren 70 - al had ik dat tijdens het lezen eigenlijk niet door. Het is in die zin tijdloos. Over een nihilistische twintiger die in de liefde, vriendschap en de alcohol het ware leven probeert te vinden. Gevat in droge observaties en uitgebreide sfeerbeschrijvingen van een nooit helemaal perfect Rome, is het fijn leesvoer. Maar of ik iets gemist had, als het niet herontdekt was? Dat gevoel heb ik dan weer niet.

39. Anne Boyer: The Undying

    2021 Anne Boyer won met dit boek in 2020 de Pullitzer price in general non-fiction. The Undying heeft als ondertitel Pain, Vulnerability, Mortality, Medicine, Art, Time, Dreams, Data, Exhaustion, Cancer, and Care. De ondertitel is in zijn rauwe opsomming van de feiten, perfect gekozen.
    Anne Boyer is gelukkig een dichteres. Elk van deze thema's bestookt ze met woorden, met onderzoek, met feiten, met gevoelens van boosheid (over het kapitalisme en de zieke wereld van big farma, de alternatieve geneeskunde en werkgevers), eenzaamheid (een alleenstaande moeder die nog zoveel boeken wil schrijven, nog zoveel wil meemaken) en pijn (niet eerder heb ik zo'n wrede beschrijving van (de gevolgen van) chemotherapie gelezen).
    
    Wees gewaarschuwd: Wie het leest, zal nimmer nog onbevangen een ziekenhuisbehandeling kunnen ondergaan. Gruwelijk beschrijft Boyer, bij wie een agressieve vorm van borstkanker wordt geconstateerd als ze veertig is, de uitvallende haren en tanden, maar in die woede zit veel opstandigheid, waardoor de absurditeit van het leven in al haar bizarre trekken langs komt. Terwijl Boyer met heel veel moeite de eindjes aan elkaar kan blijven knopen (door zo ongeveer direct na de amputatie van haar borsten weer les te geven, want het zorgverlof is na de chemo volledig op), beschrijft ze zakelijk de commercie achter Pink Ribbon. Venijniger wordt ze als het gaat over de impliciete boodschap van Pink Ribbon. Iemand die kanker overleeft een strijder en een held noemen? Wat maakt dat dan van al die doden? Nee, kanker treft je en je kunt er verdomd weinig aan doen. Als je zo goed kunt schrijven als Anne Boyer, kun je wel proberen om woorden te vinden die wat persoonlijk en uniek is, openbaart en kenbaar maakt voor de wereld.

40. Evan Hirst: A Paris Booksellers Mystery 2 - Death in the Louvre

    2021 Meer cliché: Frankrijk, Parijs in het bijzonder, de eetcultuur (hoeveel kazen kent Frankrijk?) en weer een vrouw die het gedaan heeft.

41. Siri Hustvedt: De vlammende wereld

    2021 Lees de recensie op Tzum voor de positieve keerzijde van deze verwarrende roman. De roman is een ambachtelijk meesterwerk. Vanuit verschillende perspectieven en in verschillende vertelstijlen krijgen we het verhaal te horen van Harriet Burden, een niet zo sympathieke vrouw die het kunstwereldje overhoop wil schoppen. Ze toont haar kunstwerken aan de wereld via drie mannelijke kunstenaars. Bij de laatste gaat het mis: hij ontkent dat zij de schepper is.
    
    Alles aan de roman is perfect gecomponeerd. Waardoor ik als lezer mij nauwelijks betrokken voel. En ergens heb ik het idee dat zelfs dat feit onderdeel is van de opzet van Hustvedt. Pas in het allerlaatste hoofdstuk, waarin een zweverig type het leven van Harriet Burden afhecht, voel ik me emotioneel betrokken. Schrijven als ambacht: 100% geslaagd. Schrijven als spel: grotendeels geslaagd. Maar vraagt een spel niet ook om plezier, niet alleen van de schrijver, maar ook van de lezer? Daar ging het bij mij vanaf de eerste pagina niet goed. Zoals ik zei: een verwarrend boek.

42. George Gissing: De intieme geschriften van Henry Ryecroft

    2021 Alhoewel verschenen in de reeks van Privédomein en nauw verweven met het leven van George Gissing, is hier wel degelijk sprake van fictie: al is het maar om het kalme leven dat Henry Ryecroft leidt, met dank aan een weldoener die hem voldoende heeft nagelaten om te kunnen genieten van de kleine geneugten van het leven: de Engelse keuken, de boeken, de natuur; en om te kunnen stilstaan bij het nakende verlies: van het Engelse door de industrialisering (het boek is rond 1900 geschreven), van het eigen leven (maar gelukkig is er niemand die daar een traan om zal laten, zoals Ryecroft in volle tevredenheid mededeelt) en van het schrijverschap, want is het schrijven om het moeten schrijven, het schrijven om den brode, tenslotte niet een smet op de gemiddelde mens? Juist dat besef, dat je als schrijver dan wel je stem wilt laten horen, maar niet kunt verwachten dat de ander daarop zit te wachten (anders dan bij een bakker vraagt niemand naar de dichtstbijzijnde schrijver), maakt het boek bij tijden een trieste kanttekening bij het bestaan van de mens: geboren om te sterven, en wie wacht er op je?
    
    George Gissing is een van de favoriete auteurs van Geerten Meijsing, die dit boek dan ook heeft vertaald en van een nawoord voorzien. Wie het leven en de filosofie van Meijsing legt op die van Gissing, ziet veel overeenkomsten. De meest in het oog springende: Zie mij aan, ik kan niet anders dan aan mijn eigen idealen vasthouden. Er is geen andere weg dan deze. Op een bepaalde manier is dat een troostrijke gedachte: het verzoent je met het vaak teleurstellende antwoord op de verzengende vraag: Is dit alles? Ja, dit is alles. En ook na ruim 100 jaar is De intieme geschriften van Henry Ryecroft nog steeds prachtig.

43. Cilla & Rolf Börjlind: Olivia Rönning dl 5: Koud Vuur

    2021 Maatschappelijke thema's (van #MeToo en pedofilie tot de Rohingya), een spannend decor, maar vooral ook de ontmoeting met de vertrouwde karakters van Olivia, Tom, Mette en de anderen maken het tot een heerlijke pageturner. Tip: begin wel bij deel 1, anders zijn die zo vertrouwde karakters misschien best raar.

44. Dirk Jan Roeleven: De laatste reis van de Boswachter

    2021 Een ode aan de Subaru Forester en een verhaal over het verdriet van geen-kinderen-kunnen-krijgen. Roeleven en zijn vrouw, Hester van der Vliet (mede-auteur) brengen, na 500.000 kilometer op de teller, de Boswachter terug naar Japan. Beide komen ze uit de mediawereld en nemen nu, op hun 55ste, een soort sabbatical. Als je bedenkt waar ze allemaal zijn geweest, valt het reisverhaal wat dun uit. Weinig observaties die verder reiken dan wat ik vanuit huis ook zou kunnen bedenken. En het verdriet om het kinderloos blijven - het maakt met name duidelijk dat dit een hele individuele beleving is. Als buitenstaander is het bieden van een luisterend oor belangrijker dan troosten of het angstvallig vermijden van het onderwerp. En toch bleef er bij mij iets knagen - ik heb niet het gevoel deze twee mensen ook maar iets beter te hebben leren kennen. Of wellicht valt er niet meer te leren kennen.

45. Martin Walker: 4. The Crowded Grave

    2021 Het heerlijke Franse land en de Franse gewoontes met lekker eten en foie gras (en de mensen die ertegen zijn), een archeologisch en Baskisch tintje, aangezet met veel liefde - niets mis mee.

46. Vasil Grossman: Alles stroomt

    2021 Kan de Rus ooit werkelijk vrij zijn? Of is zijn lot eeuwig onvrij te zijn? In Alles stroomt houdt Grossman een pleidooi voor het belang van vrijheid voor de mens. En laat zien hoe eerst Lenin en vervolgens Stalin in de traditie staan van De Staat die belangrijker is dan de mens. Een triest relaas dat zonder veel fantasie zo naar Poetin doorgetrokken kan worden. Dus toch een Russische ziel? Daar toont dit boek helaas te weinig van: het persoonlijke is beperkt, het essayistische overheerst. In Leven & Lot heeft Grossman dat gelukkig recht gezet.

47. Elliot Ackerman: 2034

    2021 Het is 2034 en Amerika heeft niet opgelet. China is ze ver voorbij gestreefd in cyberintelligentie. Verder dan China zelf zelfs verwacht had. Het is tijd om de Zuid-Chinese zee te claimen, vinden de Chinese machthebbers. Uit onmacht kan Amerika uiteindelijk alleen met een kernwapen wraak nemen. Escalatie ligt op de loer. India probeert erger te voorkomen. Ondertussen grijpen Iran en Rusland de mogelijkheid om hun eigen belangen in de chaos te dienen. En Europa? We doen niet mee. We lijken niet te bestaan. Hetgeen illustreert wat Amerikanen van de nabije toekomst verwachten. Een nietig Europa, een verdeeld Amerika en een machtig China, met India als goede tweede. 2034 is een coproductie van admiraal Stavridis en een oorlogsveteraan en schrijver, Elliot Ackerman. Het lijkt met name een poging Amerika wakker te schudden.

48. Jean de la Ville de Mirmont: De zondagen van Jean Dézert

    2021 Dun maar fijn. Het doelloze leven van een ambtenaar rond 1915, die zichzelf zo onbeduidend vindt, dat zelfs zelfmoord een te groot gebaar zou zijn.

49. Raynor Winn: The Wild Silence

    2021 The Wild Silence, het tweede boek dat begint waar The Salt Path eindigt, is zo bevredigend: het geeft antwoord op alle vragen die je jezelf stelt na het dichtslaan van The Salt Path: Konden ze weer aarden in een huis (antwoord: dat duurt zeker voor Ray een hele poos)? Hoe is het nu met Moth, haar man en zijn ziekte (wisselend, maar het helpt als er fysiek gewerkt moet worden)? Hoe is het om succes te hebben en hoe kom je daar (gewoon heel goed zijn, en geluk hebben)? Het geeft een enorme voldoening dat een teruggetrokken leven met plotselinge tegenslag, zoveel herkenning en waardering kan krijgen. Je hoeft geen influencer te zijn om gezien te worden. The Wild Silence is prachtig, ook als je The Salt Path (nog) niet hebt gelezen.

50. Maarten 't Hart: Dienstreizen van een thuisblijver

    2021 Thematisch geordende reeks vermakelijke herinneringen van ‘t Hart.

51. Evan Hirst: A Paris Booksellers Mystery: 1 - Death on the Seine

    2021 Alle clichés op een rijtje levert een vermakelijk verhaal op over een bouquiniste op detectivepad in de voetsporen van haar oom.

52. Raynor Winn: The Salt Path

    2021 Het verhaal van een echtpaar dat door een verkeerd gelopen investering (en vriendschap), plots zonder huis is. En in dezelfde week te horen krijgt dat de al jaren zeurende malheur van hem een ongeneeslijke hersenziekte is. Tja, wat doe je dan? Lopen. Heel veel lopen. Dag in, dag uit, al illegaal wildkamperend op het South West Coast Path door de zuidpunt van Engeland. 1000 kilometer om de vreselijke waarheid te verteren, 1000 kilometer om een nieuwe toekomst eerst uit de weg te gaan, maar uiteindelijk te kunnen vinden. Ik heb al aardig wat boeken gelezen over lange-aftsandswandelingen, maar nog nooit vanuit het perspectief dat er geen geld en geen huis is om naar terug te keren als het even tegen zit, de regen en de kou te heftig zijn, een voedselvergiftiging in de weg zit of een lichaam door hersenziekte niet wil opstarten. Geen huis hebben om op terug te vallen, is de ene kant van het verhaal. Iedere dag met en in de natuur zijn, gewoon de ene voet voor de andere plaatsen - dat is de positieve keerzijde. Een sterke mix, waarvan je hoopt dat je het nooit overkomt - huisloos met het stigma van de samenleving dat je gratis erbij krijgt. Op naar het vervolg op dit verhaal, dat onlangs is verschenen: De wilde stilte.

53. Dorothy Carvello: Anything For A Hit

    2021 Wat een gestoorde wereld is het. Niet enkel die van de music business, maar overal waar macht en geld regeren, en mannen de dienst uit maken. 'Anything for a hit' van Dorothy Carvello is een ander perspectief op dezelfde wereld waar Anne Glenconner over schrijft in 'De hofdame'. Een lelijke wereld van sex en dominantie. Als de meeste mensen deugen, zoals Rutger Bregman denkt, dan is de keerzijde daarvan: maar er blijven er genoeg over om de wereld te regeren. Carvello beschrijft de muziekwereld van vooral de jaren 80 en 90, van Atlantic Records met Ahmet Ertugen en vele andere respectloze perverse mensen. Ze verschoont zichzelf niet, maar impliciet is het een grote oproep tot #Metoo (ze schreef het voor de beweging op kwam). Lees Carvello, lees Glenconner, en lees 'She Said' van Kantor en Twohey. Dan is elk maatschappelijk medelijden met de man die 'zijn' wereld ziet instorten onbegrijpelijk: dit gedrag gaat alle perken te buiten.

54. Carl Friedman: Twee koffers vol

    2021 In de kerstdoos van Van Oorschot (50 euro aan willekeurige boeken uit de kelders van de uitgever), trof ik onder meer deze korte roman aan. Over een joodse jonge studente in Antwerpen die als kindermeisje aan de slag gaat in een chassidisch gezin. Ze raakt verknocht aan het middelste kind, Simcha. Ze heeft verder eigenlijk nauwelijks een band met wie dan ook. En uiteindelijk wisselt ze van studie. 'Twee koffers' moet het hebben van een joods couleur locale dat we meekrijgen, zoals we dat ook kennen van bijvoorbeeld Chaim Potok. 'Twee koffers' deed me ook denken aan Maarten 't Hart: een religieuze wereld waarmee afgerekend moet worden. Maar dan wel van binnenuit, met kennis van alle zeden en gebruiken.

55. Niall Tubridy: Just One More Question

    2021 Een neuroloog vertelt over zijn vak. Dat is het wel, zo ongeveer. Met veel diagnoses van MS en Parkinson en soms ALS. En natuurlijk de rare exoten die voor de patiënten minder enerverend zijn dan voor Tubridy.

56. Tinneke Beeckman: Machiavelli’s lef

    2021 Voor de eeuwige wederkeer van de menselijke stupiditeit zijn altijd maar enkele generaties nodig. Alle ellende is al eerder langs gekomen. En beschreven, opdat we ervan kunnen leren. IJdele hoop, blijkbaar. Beeckman herstelt het gedachtengoed van Machiavelli in ere. Dat lijkt me helemaal terecht. En waarschijnlijk ook wederom nutteloos voor de mensen die tot de elite behoren. Machiavelli beschouwt de maatschappij als de botsing tussen het volk en de elite. De ware wijsheid schuilt in degene die vanuit beide perspectieven de wereld bestuurt. Begrijpelijk dat Beeckman Machiavelli toegankelijk maakt voor een nieuwe generatie. Maar ook een beetje om moedeloos van te worden - het is niet dat we niet beter weten, dat we het nu weer verkloten.

57. Alessandro Barrico: Mr Gwyn

    2021 Een plotloos verhaal met een plot - dat plaatst de recensent voor problemen. Is het plot nu zo flinterdun dat het je ontglipt? Of is het de auteur niet gelukt het beoogde plot op papier te krijgen? Het is in het geval van Mr Gwyn in ieder geval een terechte vraag - tenslotte zet Baricco hoog in. Na enkele succesvolle boeken geschreven te hebben, wil Gwyn een portretschrijver worden. Niet meer een verhaal, maar doordringen tot de essentie van een uniek mens door deze te laten poseren in Gwyns atelier. Met te verwachten gevolgen. Een fijne Baricco. Het boek past in een traditie van schrijvers die eigenlijk willen schilderen. Denk aan Murakami met Moord op Commendatore of Hannah Roels met Het portet. Je zou er een studie van kunnen maken. Volg vooral ook de link naar de hartverwarmende lezing van de vertaalster, Manon Smits.

58. George Simenon: De anderen

    2021 'Georges Simenon is een van de grootste schrijvers van de twintigste eeuw. Dat moeten we steeds weer herhalen, stelt Bas Heijne vast, want dat dreigen we kennelijk steeds weer te vergeten." Deze oproep in De Standaard (via Blendle) deed me nog eens kijken naar de meer dan 20 pockets van Simenon die we in de kast hebben staan. Naast de Maigrets (die ik toch vooral graag tot me neem via de reeks DVD's met Bruno Cremer in de rol van Maigret), hebben we ook een flink aantal van zijn psychologische Zwarte Beertjes in de kast staan. Waaronder dus 'De anderen'. Behorend tot de grootsten? Tja, ieder zijn jeugdig enthousiasme. Maar het is zeker fijn leesvoer voor de naar Frankrijk hunkerende geest. Een ietwat eenzelvige tekenleraar, niet geliefd bij de leerlingen, heeft een oom die de luister van (een deel van) de familie voortzet. Tot hij sterft en de erfgenamen zich roeren. Het is vooral een schets van een uit elkaar gevallen familie, waarbij met subtiele pennenstreken hele verhalen aangestipt worden.

59. Anne Glenconner: De hofdame: Mijn bijzondere leven in de schaduw van de Britse kroon

    2021 Een bijzonder rijk, raar, bizar en absurd leven, beschreven in een armzalige stijl (ligt dit aan de vertaling of aan de schrijfster?). Dat zoveel verhalen in een leven passen - ik weet niet of je daar nu jaloers op moet zijn... In ieder geval met veel nuchterheid verteld, wat de hofdame tot een zeer sympathiek persoon maakt. Natuurlijk voor liefhebbers van The Crown. Maar ook, zoals ik, voor mensen die liever een keer over de Britse adel lezen dan er weken naar kijken.

60. Annie Ernaux: De jaren

    2021 Een boek, dat zoveel jaren na verschijnen, plots met superlatieven wordt overladen... Dat klinkt als een hype en schept in ieder geval hoge verwachtingen. In eerste instantie was ik wat teleurgesteld. De auteur schetst met ferme penseelstreken haar jeugd van vlak na WOII. En in deze techniek volhardt ze tot ze bij haar heden is aangeland (het is dan inmiddels 2008). Het boek moet het eigenlijk volledig van de herkenning hebben - Ernaux reikt je continu een flard verleden aan, gecombineerd met haar beleving ervan. Aan jou als lezer is het een impliciete uitnodiging om je eigen herinnering erbij te pakken. Zodra Ernaux dan ook aankomt bij de tijd waar ik zelf beelden bij heb, blijkt het een hele verleidelijke (en razend knappe) strategie. Ondertussen leer je haar ook beter kennen, en krijgt ook het verleden meer contouren. De angst als meisje voor zwangerschap - je realiseert je opeens weer hoe revolutionair de pil was. En zo is er nog veel meer in hele korte tijd veranderd. Voor wie daar bij stil wil staan, is het boek verplichte kost. Eigenlijk vraag ik me af: voor wie niet? Ok, als je niets met Frankrijk hebt, kan het soms wat gedateerd aanvoelen. Mitterand, de Tour de France, ze kleuren vele jaren in het leven van Ernaux.

61. Donna Leon: Brunetti dl 2: Dood in den vreemde

    2021

62. Haruki Murakami: Ten zuiden van de grens

    2021 Met de overbekende ingrediënten (jazz, een- en minzaamheid, liefde op afstand) steeds weer een betoverend verhaal vertellen - een typische Murakami, dit keer zonder magisch-realisme. Wat me in mijn korte leesimpressies van Murakami opvalt, is hoe vaak ik het typisch Murakamische benoem. Het is een schrijver met zijn eigen typerende stem, die enkel de eerste keer echt verrast. Daarna is het als de muziek van Sade of de fado - stijlvol en -vast. Het gaat niet vervelen, en je kunt er op vertrouwen.

63. Pierre Michon: De hengelaars van Castelnau

    2021 Dun maar intens - onderwijzer komt als 20-jarige op zijn eerste school in de uithoeken van de Dordogne, vlakbij de grotten van Lascaux en raakt betoverd door de eigenaresse van le tabac. En kan er geen vorm aan geven. Enerzijds de charme van de detectives rond Bruno Walker van Martin Walser, anderzijds de typische erotische broeierige sfeer van de Franse literatuur uit de 20ste eeuw.

64. Mieko Kawakami: Breasts and Eggs

    2021 Een ongepolijst Japan staat centraal. Armoede, alle verwachtingen rond en eisen aan de vrouw in het gezin als hoeksteen van de familie, verteld vanuit het perspectief van een arme, alleengaande, talentvolle schrijfster die walgt bij de gedachte aan sex - best onhandig als je uiteindelijk dolgraag je eigen kind zou willen ontmoeten. Dus volgt er een zoektocht naar donors voor kunstmatige inseminatie, gesprekken met donorkinderen met een onvergetelijke scene waarin een donorkind ouders verwijt kinderen te nemen puur voor zichzelf. Want, zo vraagt ze, als een op de tien kinderen alleen maar pijn, pijn, pijn, lijdt, hoe rechtvaardig je dat? Maak je de kinderen die diep in slaap zijn wakker, als je weet dat er negen blij zijn en een, zodra deze wakker is, alleen maar intense pijn heeft? Of laat je ze dan liever allemaal slapen?

65. Julio Cortázar, Carol Dunlop: De Autonauten van de Kosmosnelweg

    2021 Waarin Julio Cortazar en Carol Dunlop het plan opvatten om alle parkeerplaatsen langs de Route du Sud (Parijs - Marseille) te bezoeken met hun rode VW bestelbusje, de snelweg nooit te verlaten en per dag niet meer dan twee parkeerplaatsen te bezoeken. Een expeditie van 34 dagen, met alle gevaren die erbij komen kijken, beleefd vanuit de Gebloemde Griezels (de tuinstoelen), Fafner (hun rode draak van een VW bestelbus) en met tederheid en humor, heel veel humor, en een heerlijk absurdisme beschreven. Het ultieme reisboek, waar geen beklimming van de Himalaya, geen zeetocht naar de Zuidpool, geen ultramarathon door de Sahara tegen op kan. In 2014 voor het eerst gelezen. Herlezen in 2021.

66. Hiromi Kawakami: The Briefcase

    2021 Eerste keer in 2015 gelezen onder de titel The Briefcase. Tweede keer in 2021 onder de titel Strange Weather in Tokyo. Waardoor het toch even duurde voordat ik doorhad dat het niet een boek in een bekende stijl was, maar gewoon hetzelfde prachtige boek. Japanse eenling drinkt graag sake in een bar en ontmoet daar haar inmiddels gepensioneerde leraar van de middelbare school. Zij is ruw en vermijdt iedere intimiteit, hij galant en zeer gepolijst. Samen is het goed drinken. Langzaam glijden ze in wat je een relatie zou kunnen noemen.